ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ...

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Οι Τρεις Ιεράρχες...

 

Ομιλία για τους τρεις Ιεράρχες

Οι τρεις Ιεράρχες, ο Μέγας Βασίλειος ,ο Γρηγόριος ο θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, είναι άγιοι, προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων και γιορτάζουν στις 30 Ιανουαρίου. Τη εορτή των τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο Αλέξης Κομνηνός ,το 1100 μ.Χ., όχι μόνο για να τιμηθούν οι Άγιοι της εκκλησίας μας αλλά και για να σταματήσουν οι διαμάχες και οι φιλονικίες μεταξύ των πιστών σχετικά με το ποιός από τους τρεις αγίους είναι ο πιο σπουδαίος και ο πιο μεγάλος.
Έξι αιώνες αργότερα, το 1826 μ. Χ. , ο Δημήτριος Φρειδερίκος Γκιλφορντ, ιδρυτής της Ιουνίου Ακαδημίας και ο Κων/νος Τυπάλδος, καθιέρωσαν την ημέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών , ως ημέρα αφιερωμένη στην ελληνική και επτανησιακή παιδεία.
Το 1842 μ. Χ. , το Πανεπιστήμιο Αθηνών , καθιέρωσε για όλη την ελεύθερη Ελλάδα , την εορτή των τριών Ιεραρχών, ως ημέρα αφιερωμένη στην Παιδεία και τα γράμματα.
Οι τρεις Ιεράρχες , αναδείχθηκαν Πατέρες της Εκκλησίας και Άγιοι. Η σοφία και η δράση τους, τους έδωσε τον τίτλο των μεγίστων φωστήρων, όπως ψέλνεται και στο τροπάριό τους: « Τους τρεις μεγίστους Φωστήρες της τρισηλίου θεότητος….» Και οι τρεις έδειξαν προσήλωση  στη χριστιανική θρησκεία και η ζωή τους ήταν γεμάτη από τους αγώνες τους για αυτή.  
Τα συγγράμματά τους: έργα δογματικά, ερμηνευτικά, λόγοι κατηχητικοί-ασκητικοί, επιστολές, θείες λειτουργίες αλλά και οι ομιλίες τους και η προφορική τους διδασκαλία έδωσαν αίγλη και δόξα στην χριστιανική παιδεία.
Μεγαλωμένοι με τα βαθιά νοήματα της θρησκείας και άριστοι γνώστες της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και  σοφίας συνδύασαν τις γνώσεις τους αυτές και πρόσφεραν τις βάσεις στη διαμόρφωση της ελληνοχριστιανικής παιδείας και του ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού. Για τη μεγάλη τους προσφορά στα γράμματα, ανακηρύχθηκαν «Άγιοι Προστάτες των Γραμμάτων ,των μαθητών ,των εκπαιδευτικών και γενικά της σπουδάζουσας νεολαίας»
Το έργο των τριών Ιεραρχών είναι πάντα επίκαιρο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που η πατρίδα μας , η Ελλάδα, δοκιμάζεται πνευματικά, κοινωνικά και οικονομικά.
Διάφορες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις  μας έχουν επιβάλλει δυσβάστακτους οικονομικούς όρους και μας έχουν φορτώσει εμάς και τις επόμενες γενεές με επώδυνα χρέη, με αποτέλεσμα πολλοί συμπολίτες μας να έχουν χάσει τη δουλειά τους, το σπίτι τους και να καταφεύγουν σε συσσίτια και ξενώνες- που οργανώνουν η εκκλησία ,οι δήμοι και διάφορες φιλανθρωπικές ομάδες – για να βρουν ένα πιάτο φαγητό και ένα ζεστό κρεβάτι.
Ελπίδα για να βγούμε από το αδιέξοδο δε φαίνεται πουθενά. Μήπως τελικά το έργο των τριών Πατέρων της Εκκλησίας θα μπορούσε να προτείνει λύσεις και να μας δώσει κατευθύνσεις που θα μας γεμίσουν ελπίδα ,θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο και θα μας απελευθερώσουν?
Καθώς στο επίκεντρο του έργου του Μεγάλου Βασιλείου είναι ο άνθρωπος και η κοινωνική ζωή, ο Βασίλειος συμπαραστέκεται σε φτωχούς και αδύνατους που χρειάζονται στήριξη ,αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης και παρεμβαίνει για την ελάφρυνση της κρατικής φορολογίας σε αγανακτισμένους ανθρώπους.
Το Χειμώνα του 367 , φοβερός λιμός ενέσκηψε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας . Η δυστυχία είναι μεγάλη. Ο Μέγας Βασίλειος κατασκευάζει πρόχειρους καταυλισμούς ,στήνει καζάνια, και σώζει πλήθος ετοιμοθάνατων. Ειδικά συνεργεία με τον ίδιο επικεφαλής, κάνουν συνεχώς εράνους στην πόλη και προσφέρει τις υπηρεσίες του και από τη θέση του γιατρού.
Ο Βασίλειος με αυστηρή και απειλητική γλώσσα ζητάει από τους πλούσιους και από τους εμπόρους να ανοίξουν τις αποθήκες τους  όπου έκρυβαν το σιτάρι για να το πουλήσουν ακριβότερα. Χαρακτηρίζει κλέφτες αυτούς που κατέχουν πολλά περισσότερα αγαθά από αυτά που χρειάζονται.
Δεν διστάζει να διακηρύξει ότι η τέλεια κοινωνία προϋποθέτει την κατάργηση της ιδιοκτησίας, κάτι που έκανε ο ίδιος πράξη , διαθέτοντας την τεράστια πατρική του περιουσία σε φιλανθρωπικά έργα για να καταλήξει τελείως ακτήμονας.
Λίγα χρόνια αργότερα θα ιδρύσει μια καινούργια πόλη την Βασιλειάδα , για την περίθαλψη των φτωχών , των ασθενών, των γερόντων και όσων βρισκόταν σε ανάγκη.
Για αυτούς που κατακρατούν τον πλούτο για τον εαυτό τους και αδιαφορούν για τους φτωχούς ο Μέγας Βασίλειος λέει: « Αν είναι λωποδύτης αυτός που κλέβει τα ενδύματα του άλλου , τι είναι αυτός που μπορεί να τον ντύσει και δεν το κάνει;
Ο πλούσιος που ιδιοποιείται όσα δόθηκαν από το Θεό για τους άλλους ανθρώπους, μοιάζει με αυτόν που πηγαίνει στο θέατρο ,πιάνει κάποια θέση και ύστερα εμποδίζει την είσοδο στους άλλους, θεωρώντας δικό του το κοινό θέαμα. Αν ο καθένας κρατούσε αυτό που χρειαζόταν και άφηνε το υπόλοιπο για τους άλλους, κανένας δε θα ήταν πλούσιος και κανένας φτωχός.»(Ομιλία εις το « Καθέλω μου τας αποθήκας» 7PG 31, 277 A)
Οι άνθρωποι της πόλης έμειναν έκπληκτοι από το έργο του Βασιλείου τον οποίο πλέον θαύμαζαν και σεβόταν όλοι, ακόμα και οι μη χριστιανοί, Εβραίοι και ειδωλολάτρες, τα παιδιά των οποίων περιέθαλπε όπως και τα χριστιανόπουλα.
Ο Μέγας Βασίλειος εξελέγει αρχιεπίσκοπος Καισαρείας το 370 μ. Χ. και σύντομα συγκρούστηκε με την εξουσία που θέλησε να επιβάλλει στη εκκλησία τις απόψεις του Αρείου. Διώχτηκε ,συκοφαντήθηκε και απειλήθηκε η ζωή του. Αντιμετώπισε όμως τις δυσκολίες με σθένος και υπομονή.
Ο Αυτοκράτορας Ουάλης όσο και αν προσπάθησε δεν μπόρεσε να εξορίσει τον Βασίλειο. Τη στιγμή που θα υπέγραφε το διάταγμα για την εξορία του επιδεινώθηκε η κακή υγεία του γιού του Γαλάτη. Για αυτό και κάλεσε τον ιεράρχη να προσευχηθεί. Ο Βασίλειος πήγε με συνοδεία στο παλάτι και σε λίγο η κατάσταση του παιδιού βελτιώθηκε . Έτσι ματαιώθηκε η εξορία.
Σε λίγε μέρες όμως ο Ουάλης πείστηκε να εξορίσει το Βασίλειο. Και πάλι όμως δεν πραγματοποιήθηκε η εξορία διότι στο χέρι του Αυτοκράτορα έσπασε τρεις φορές το καλάμι με το οποίο θα υπέγραφε το διάταγμα της εξορίας. Το γεγονός ερμηνεύτηκε ως θεία επέμβαση και ο Ουάλης αποφάσισε να μην ενοχλήσει ξανά τον Βασίλειο.
Την εξορία δεν μπόρεσε όμως να αποφύγει ο άλλος ο Ιεράρχης , ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Η Αυτοκράτειρα Ευδοξία ,επηρεασμένη από εχθρούς του Χρυσοστόμου , επιδίωξε δύο φορές τη εκθρόνισή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κων/πολης. Την πρώτη φορά η μεγάλη λαϊκή αποδοχή του Χρυσόστομου, επέβαλε την επάνοδό του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Την δεύτερη φορά ,αν και ο λαός στασίασε και εξαπολύθηκε διωγμός εναντίον των υποστηρικτών του , ο Χρυσόστομος εξορίστηκε  αρχικά στη Αρμενία και στην συνέχεια στον Εύξεινο Πόντο. Κατά τη διάρκεια της πορείας του προς τον τόπο της εξορίας, δεν άντεξε και πέθανε.
Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος δεν υπέφερε λιγότερο, όταν μερικοί ζηλόφθονοι επίσκοποι αμφισβήτησαν την εκλογή του. Παραιτήθηκε αμέσως από τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κων/πολης. Αντί  της  θέσης του προτίμησε την ακεραιότητα και το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα του.
Τέτοιους άγιους –ιεράρχες , γενναίους και ασυμβίβαστους με το κακό ,την αδικία και την εκμετάλλευση χρειαζόμαστε και σήμερα. Ας προσευχηθούμε και ας παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας τους χαρίσει

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Παιδική παχυσαρκία...

Μύθοι και αλήθειες για την παιδική παχυσαρκία


Η παχυσαρκία είναι σοβαρότατη ασθένεια με πολλές και αρνητικές συνέπειες, σωματικές και ψυχολογικές. Θεωρείται μια σύγχρονη «μάστιγα» της υγείας του κοινωνικού συνόλου, μια νόσος που λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας.

Παράλληλα, η παιδική παχυσαρκία αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως, αποτελώντας πλέον μία από τις συνήθεις χρόνιες παιδικές ασθένειες με αυξημένο κίνδυνο παραμονής της στην ενήλικο ζωή και μεγάλη νοσηρότητα.

Τα διαγνωστικά κριτήρια της παιδικής παχυσαρκίας είναι:

-Οι καμπύλες ανάπτυξης με το οποίο συγκρίνεται το βάρος και το ύψος του παιδιού με αυτό που έχει ο μέσος όρος των παιδιών της ηλικίας του.

-Όταν το βάρος του παιδιού υπερβαίνει το 120% του ιδανικού για το ύψος και την ηλικία του βάρους.

-Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) προσαρμοσμένος με διαφορετικά όρια για τα παιδιά.

Διαβάστε παρακάτω, αλήθειες και μύθους σχετικά με την παιδική παχυσαρκία και την αντιμετώπισή της…

Αλήθεια: Στη χώρα μας, η παιδική παχυσαρκία έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια ενώ σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, το 40,2% των παιδιών είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο, γεγονός ιδιαίτερα ανησυχητικό το οποίο χρίζει άμεσης πολυεπίπεδης παρέμβασης.

Μάλιστα, η συγκεκριμένη αυξητική τάση του ποσοστού παιδικής παχυσαρκίας διαγράφεται εμφανώς και σε όλες τις προγενέστερες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα τα προηγούμενα έτη.

Γίνεται επομένως αντιληπτό ότι η παιδική παχυσαρκία είναι ένα σύγχρονο πρόβλημα που επηρεάζει σημαντικά πλέον και την ελληνική κοινωνία. Στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο, έχουν δημιουργηθεί και εφαρμοστεί σε πολλές χώρες διαφόρων τύπων προγράμματα παρέμβασης και στρατηγικής.

Αλήθεια: Υπάρχουν κρίσιμες περίοδοι για την εκδήλωση παχυσαρκίας στα παιδιά. Η ηλικία των 6-7 χρόνων είναι η περίοδος της απότομης αύξησης των λιποκυττάρων.

Αν όμως αυτή η φυσιολογική αύξηση πραγματοποιηθεί νωρίτερα ή απότομα και γρήγορα, τότε το παιδί παρουσιάζει αυξημένο κίνδυνο για εμφάνισης παχυσαρκίας.

Αλήθεια: Υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές της παιδικής παχυσαρκίας: εκτός από τις μεταβολικές-ορμονικές και τις καρδιοαναπνευστικές, υπάρχουν και οι ψυχοκοινωνικές επιπλοκές όπως υποτίμηση του εαυτού, τάση απομόνωσης, εκδήλωση διαταραχών διατροφικής συμπεριφοράς, όπως περιστασιακή υπερφαγία, νευρική ανορεξία και βουλιμία, αγχώδεις εκδηλώσεις και τέλος κατάθλιψη.

Αλήθεια: Η θεραπευτική αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας αποτελείται από 4 άξονες: α) υιοθέτηση σωστής διατροφικής συμπεριφοράς (σωστή κατανομή γευμάτων, ελαχιστοποίηση «τσιμπολογήματος», πλούσιο πρωινό, ελάττωση τροφών πλούσιων σε λιπαρά και αντικατάσταση με χυμούς, φρούτα και γαλακτοκομικά), β) καθημερινή σωματική δραστηριότητα (ευχάριστη και όχι καταναγκαστική, συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα), γ) έλεγχος του σωματικού βάρους, και δ) αντιμετώπιση πιθανών επιπλοκών.

Συνιστάται πάντα στα παιδιά η σωστή διατήρηση του βάρους σε σχέση με την ανάπτυξη. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών εξαρτάται από το αν παίρνουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται μέσω μιας ισορροπημένης και πλούσιας διατροφής.

Η διατροφή τους μπορεί να επηρεάσει την απόδοσή τους στο σχολείο, τη συμπεριφορά τους και τη φυσική τους υγεία. Σε αυτή τη φάση η συμβολή του παιδιάτρου ή του διαιτολόγου είναι ιδιαίτερα χρήσιμη.

Αλήθεια: Οι πιο επιτυχημένες πρωτοβουλίες είναι εκείνες που προσαρμόζουν το πρόγραμμα παρέμβασης στις συγκεκριμένες ανάγκες του παιδιού (από την άποψη της ηλικίας, του φύλου), λειτουργούν δημιουργικά (πολύπλευρη παρέμβαση), λαμβάνοντας υπόψη τις διαθέσιμες εγκαταστάσεις (διαιτολογικό γραφείο, αθλητικοί χώροι, χώροι εστίασης) και την τεχνογνωσία (εκπαιδευτικό υλικό: ιστοσελίδα, φυλλάδια, dvd, κ.α).

Ακόμη, επιδιώκουν τη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων πλευρών (γονείς και παιδιά) κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, της εφαρμογής και της αξιολόγησης του προγράμματος παρέμβασης και προτείνουν τη δημιουργία κατάλληλου περιβάλλοντος που ευνοεί τη σωστή διατροφή και τη συστηματική σωματική δραστηριότητα.

Μύθος: Τα παιδιά δεν μπορούν να ακολουθούν διατροφή με χαμηλά λιπαρά. Μετά την ηλικία των 2 ετών, μπορούν άνετα να ακολουθούν ένα διατροφικό σχήμα με χαμηλά λιπαρά ενώ μετά την ηλικία των 5, ισχύουν οι ίδιες συστάσεις με αυτές των ενηλίκων.

Δηλαδή, η συνολική ημερήσια πρόσληψη λιπαρών να μην ξεπερνά το 30% της συνολικής ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης. Είναι σημαντικό το παιδί να προσλαμβάνει λιπαρά από ποικίλες πηγές, ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του στα απαραίτητα λιπαρά οξέα, που βοηθούν στην ανάπτυξη και την υγεία.

Αντίθετα, μια διατροφή υπερβολικά φτωχή σε λιπαρά μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο παιδί. Σε περίπτωση υπέρβαρου/παχύσαρκου παιδιού, η προσπάθεια απώλειας βάρους μέσω ενός κατάλληλου διαιτολογικού προγράμματος, πρέπει να γίνεται πάντα με τη βοήθεια διαιτολόγου.

Τι μέτρα μπορείτε να πάρετε οι γονείς;

- Δώστε μεγαλύτερη σημασία στις διατροφικές συνήθειες της οικογένειας και τη φυσική άσκηση.

- Βρείτε ενδιαφέροντα πιάτα, φροντίστε να υπάρχει ποικιλία, έτσι ώστε να τα χαίρετε όλη η οικογένεια και μην ξεχνάτε να σερβίρετε καθημερινά φρούτα και λαχανικά.

- Περιορίστε ή σταματήστε να αγοράζετε ανθυγιεινά σνακ. Είναι άδικο να απαιτείτε από το παιδί σας να μη φάει κάτι το οποίο καταναλώνει όλη η υπόλοιπη οικογένεια.

- Κάντε το φαγητό μια ευχάριστη και κοινωνική διαδικασία και προσπαθήστε να τρώτε τουλάχιστον ένα γεύμα όλοι μαζί.

- Προσοχή στις μερίδες που σερβίρετε και χρησιμοποιήστε μικρά πιάτα για τα παιδιά.

- Μην υποχρεώνετε τα παιδιά σας να αδειάσουν το πιάτο τους. Αφήστε να τους καθοδηγεί η όρεξή τους και μάθετέ τα να σταματούν να τρώνε όταν νιώθουν ότι χόρτασαν.

- Περιορίστε το έτοιμο φαγητό τύπου φαστ φουντ σε λιγότερο από μια φορά την εβδομάδα και αντικαταστήστε με σπιτικό φαγητό.

- Ενθαρρύνετε τα παιδιά να αναζητήσουν κάποια φυσική δραστηριότητα και αναζητήστε τις δραστηριότητες που θα μπορούσατε να αναπτύξετε από κοινού ως οικογένεια.

- Προσπαθήστε να εντάξετε την άσκηση και τη φυσική δραστηριότητα στην καθημερινή σας ζωή.

- Προμηθεύστε το παιδί με κολατσιό από το σπίτι, ώστε να αποφεύγεται η κατανάλωση έτοιμων φαγητών στο σχολείο.

Μέσω των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, διεκδικήστε την ενεργοποίηση της θεσμοθετημένης επιτροπής ελέγχου των κυλικείων, που αποτελείται από δασκάλους και γονείς, για καλύτερο έλεγχο των τροφίμων που διατίθενται στα κυλικεία.

Ζητήστε επιπλέον ενημέρωση και επιμόρφωση σε θέματα υγιεινής διατροφής και προστασίας από ακατάλληλα προϊόντα διατροφής από ειδικούς επιστήμονες.

Νίκος Μπουτσιάδης

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

«Έτος Κ.Π Καβάφη» το 2013...



Σε «Έτος Κ.Π Καβάφη» ανακήρυξε το 2013 το Υπουργείο Παιδείας, με αφορμή τη συμπλήρωση 150 χρόνων (1863 - 1933) από τη γέννηση του Αλεξανδρινού ποιητή.

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας, όχι μόνο κατάφερε να συγκινήσει το ελληνικό κοινό αλλά κατέχει εξέχουσα θέση σε όλη την ευρωπαϊκή ποίηση, μιας και τα ποιήματα του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες, όπως Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά αρχικά και κατόπιν σε πολλές άλλες γλώσσες, χωρίς να αλλοιωθεί. Την ποίησή του χαρακτηρίζει ο λιτός αλλά διαχρονικός και επίκαιρος λόγος ενώ είναι ταυτόχρονα  έντονα συμβολικός. Χαρακτηριστική επίσης  και η ειρωνική διάθεση του ποιητή, γνωστή και ως «Καβαφική Ειρωνεία» η οποία συνδυαζόμενη με την τραγικότητα της πραγματικότητας αποτέλεσε σημείο αναφοράς για πολλούς μεταγενέστερους ποιητές.

Το έργο του αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια του πολιτιστικού πλούτου της χώρας μας και το αρχείο Καβάφη περιλαμβάνει μεγάλης αξίας χειρόγραφα, καθώς και προσωπικά αντικείμενα του ποιητή, όπως ποιήματα (πρωτότυπα, μεταφράσεις), πεζά λογοτεχνικά και φιλολογικά, ιδιωτικά (αλληλογραφία, ημερολόγια, δημόσιος και κοινωνικός βίος), καθώς επίσης και υλικό από το αρχείο «Αλεξανδρινής Τέχνης» (του περιοδικού που εξέδιδε ο ποιητής).

Δεν είναι τυχαίο που ο έλληνας ποιητής αποτέλεσε το σκαλοπάτι, στο οποίο πάτησε ο Γιάννης Σμαραγδής και εκτοξεύθηκε παγκοσμίως, βρίσκοντας τη μεγαλύτερη ανταπόκριση στο Παρίσι, όπου η ταινία, που έφερε το όνομά του, παιζόταν στις αίθουσες επί 11 συναπτά έτη!
Παρακολουθήστε παρακάτω ένα απόσπασμα από το "Κεριά" σε ερμηνεία της Ειρήνης Παππά.

http://www.youtube.com/watch?v=_0DiYKzHHdY

Τον κεντρικό σχεδιασμό του προγράμματος δράσεων για το «Έτος Καβάφη» θα έχουν η Γενική Διεύθυνση Σύγχρονου Πολιτισμού, η Διεύθυνση Γραμμάτων και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Θα συνεργαστούν για τον σκοπό αυτό με το Ίδρυμα Ωνάση, το οποίο έχει στη δικαιοδοσία του το πλήρες αρχείο του ποιητή, τις ξένες πρεσβείες χωρών στην Ελλάδα, τις έδρες Νεοελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού των πανεπιστημίων του εξωτερικού στα οποία δίδασκε ο Καβάφης, τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού και το Ελληνικό Ίδρυμα στην Αλεξάνδρεια.
Κατά τη διάρκεια του έτους θα πραγματοποιηθούν αρκετές δράσεις και εκδηλώσεις προς τιμήν του, από διάφορους οργανισμούς και φορείς της χώρας.

Επί τη ευκαιρία του αφιερώματος ας θυμηθούμε το ποίημά του «Θερμοπύλες» :

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες•
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία•
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε•
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Νίκος Μπουτσιάδης

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Οι γονείς ως Παιδαγωγοί...





 Ενδεχομένως να είναι η λιγότερο αμφιλεγόμενη θέση στον τομέα της εκπαίδευσης: Η ενεργή συμμετοχή των γονέων στην εκπαίδευση του παιδιού τους μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ερωτήσεις εγείρονται, ωστόσο, ως το κατά πως μπορεί να προσδιοριστεί η γονική συμμετοχή. Το Κέντρο για τη Δημόσια Εκπαίδευση (Center for Public Education ) στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής σταχυολόγησε τις έρευνες που έχουν γίνει πάνω σε αυτόν το τομέα και εξήγαγε το συμπέρασμα ότι η δημιουργία ουσιαστικών δεσμών αγαστής συνεργασίας μεταξύ των γονέων και του σχολείου (ή των υπολοίπων εκπαιδευτικών που δουλεύουν με το παιδί) δύναται να επιφέρει θετικά αποτελέσματα στην σχολική πρόοδο των μαθητών.
Έρευνες έχουν προ πολλού αποδείξει ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς ή κάποιοι άλλοι στενοί συγγενείς (π.χ.: παππούδες) έχουν ενεργό συμμετοχή στην εκπαίδευσή τους, τείνουν να παρουσιάζουν καλύτερη πρόοδο στη σχολική τους ζωή. Μερικοί μόνο από τους δείκτες που υποστηρίζουν την θεωρία αυτή είναι οι ακόλουθοι:
·         Υψηλότερη βαθμολογία στους ελέγχους επίδοσης και στα τεστ.
·         Μακροχρόνια επιτυχία στις σχολικές υποχρεώσεις.
·         Θετική στάση των παιδιών για το σχολείο και την εκπαίδευση.
·         Μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των σχολείων και κατ’ επέκταση ολόκληρου του εκπαιδευτικού συστήματος.
Κάθε γονέας επιθυμεί να δει το παιδί του να επιτυγχάνει στη σχολική του ζωή ώστε αργότερα να εξελιχθεί σε έναν επιτυχημένο, ανεξάρτητο και γνωστικό ενήλικα. Για το λόγο αυτό, οι περισσότεροι γονείς εκφράζουν από νωρίς την επιθυμία να εμπλακούν στη σχολική ζωή του παιδιού τους. Τις περισσότερες φορές όμως, οι γονείς δεν ξέρουν με ποιον τρόπο να βοηθήσουν το παιδί τους να μάθει και οι εκπαιδευτικοί δεν μπαίνουν στον κόπο να τους δώσουν τις απαραίτητες κατευθύνσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το εκπαιδευτικό ταξίδι του παιδιού τους δείχνοντάς του, πόσο οι ίδιοι εκτιμούν την εκπαιδευτική διαδικασία και τη γνώση.
Ενσταλάξτε στο παιδί σας την αγάπη για τη μάθηση
Τα παιδιά που έχουν γερές γνωστικές βάσεις σε μια ευρεία ποικιλία θεμάτων, θα βρουν το σχολείο και την εκπαιδευτική διαδικασία πιο εύκολη σε σχέση με εκείνα που έχουν γνώσεις μικρότερης κλίμακας. Οι γονείς έχουν το προνόμιο αλλά και την ευθύνη να μοιραστούν το κόσμο με τα παιδιά τους.
Οι γονείς όχι μόνο πρέπει να μιλάνε και να αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους σχετικά με τις καθημερινές εμπειρίες της ζωής, αλλά πρέπει και να τα ακούνε προσεχτικά. Με τον τρόπο αυτό, ίσως μπορέσουν να αφουγκρασθούν τις απόψεις του παιδιού τους, τις αξίες του, τα όνειρά του, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του. Απαντώντας στις ερωτήσεις τους ή βοηθώντας τα παιδιά να βρούνε μόνα την απάντηση που ζητούν, οι γονείς τα βοηθούν να αναπτύξουν αισθήματα αυταξίας, αυτοπεποίθησης και αυτοσεβασμού.
Οι περισσότεροι γονείς πιστεύουν ότι με το να επισκεφθούν με το παιδί τους ένα ζωολογικό κήπο ή ένα μουσείο, αντικαθιστούν τον χαμένο χρόνο. Όμως, υπάρχει μεγάλη εκπαιδευτική αξία και σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το να πάει κανείς με το παιδί του στο μανάβικο, στην υπερ- αγορά ή στη τράπεζα. Οι γονείς οφείλουν να είναι οι εμψυχωτές του παιδιού στην προσπάθειά του να ανακαλύψει το κόσμο. Η σημαντικότερη ίσως παράμετρος, που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν οι γονείς, είναι ότι οι ίδιοι αποτελούν τους σημαντικότερους δασκάλους για τα παιδιά τους. Τα παιδιά γεννιούνται με μια έμφυτη έφεση προς τη μάθηση, αλλά είναι δουλειά των γονέων να τα καθοδηγήσουν στο μονοπάτι της γνώσης. Επικοινωνώντας με το παιδί τους πριν, κατά τη διάρκεια και ύστερα από κάθε δραστηριότητα, τα βοηθούν να κατανοήσουν καλύτερα τα στάδια της μάθησης. Εξάλλου, με τη συνεχή αυτή αλληλεπίδραση γονέα- παιδιού, βελτιώνεται και η μεταξύ τους σχέση και επικοινωνία.
Τύποι κατάκτησης της γνώσης
Ο τρόπος που ο καθένας από μας αντιδρά στα περιβαλλοντικά, κοινωνικά, συναισθηματικά και φυσικά ερεθίσματα, με λίγα λόγια το πως απορροφούμε και κατανοούμε καινούριες πληροφορίες, αντανακλά και τον τύπο κατάκτησης της γνώσης που μας αντιπροσωπεύει . Συνήθως, κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να επεξεργάζεται καινούριες πληροφορίες και να μαθαίνει, γι’ αυτό και δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος μάθησης και κατάκτησης καινούριων γνώσεων. Τα περισσότερα παιδιά εμπίπτουν στις ακόλουθες κατηγορίες- τύπους κατάκτησης της γνώσης :
α) Οπτικός τύπος
β) Ακουστικός τύπος
γ) Κιναισθητικός/ Χειριστικός τύπος.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές φορές ο τρόπος που το παιδί αντιλαμβάνεται και επεξεργάζεται καινούρια ερεθίσματα διαφέρει από τον τρόπο που προτιμάει ο γονέας του. Προκειμένου να βοηθήσετε την εκπαιδευτική ανάπτυξη του παιδιού σας, οφείλετε εκτός από το να ανακαλύψετε σε ποιο τύπο κατάκτησης της γνώσης εμπίπτει, να είστε σίγουροι για τον δικό σας.
α) Οπτικός τύπος: Οι οπτικοί τύποι αφομοιώνουν τις καινούριες πληροφορίες μέσω της όρασης. Ανακαλούν μέσω της οπτικής μνήμης τις πληροφορίες που έχουν ήδη μάθει. Φέρνουν δηλαδή στο μυαλό τους την εικόνα της πληροφορίας που τους ζητείται και έτσι την θυμούνται. Περίπου το 40% των παιδιών εμπίπτουν στη κατηγορία αυτή.
β) Ακουστικός τύπος: Οι ακουστικοί τύποι χρησιμοποιούν την ακοή τους για να επεξεργαστούν καινούρια ερεθίσματα. Πολλά παιδιά που εμπίπτουν σε αυτή τη κατηγορία συλλαβίζουν αναφέροντας τα φωνήματα και όχι τα γράμματα ( δηλαδή τον ήχο που βγάζουν τα γράμματα όταν τα εκφέρουμε). Συνήθως τα παιδιά αυτά αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ανάγνωση, ακριβώς γιατί δυσκολεύονται να συνδέσουν την οπτική εκφορά των γραμμάτων με την ακουστική τους. Τα παιδιά που εμπίπτουν στη συγκεκριμένη κατηγορία μάθησης, διευκολύνονται πολύ αν τα νέα ερεθίσματα τους παρέχονται σε μορφή ποιημάτων, τραγουδιών ή μελωδίας.
γ) Κιναισθητικός/ Χειριστικός τύπος: Οι κιναισθητικοί τύποι μαθαίνουν καλύτερα μέσα από τη φυσική αλληλεπίδραση, την εξερεύνηση και το χειρισμό των νέων ερεθισμάτων. Έχουν περιέργεια να μάθουν πως λειτουργεί κάτι, να το αποδομήσουν και να το επανασυνθέσουν. Οι μαθητές αυτοί δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τις παραδοσιακές μορφές διδασκαλίας.
Η έρευνα αποδεικνύει την αναγκαιότητα και τη σημασία του να ξέρουν οι γονείς σε τι τύπο μάθησης εμπίπτει το παιδί τους. Επειδή η γνώση αυτή δίνει στους γονείς δύο συγκριτικά πλεονεκτήματα : Αρχικά, τους δίνει τη δυνατότητα να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του παιδιού για τη μάθηση. Ακόμα, τους δίνει τον απαραίτητο χρόνο να αναπτύξουν στο παιδί τους μέσω συγκεκριμένης μεθοδολογίας τους υπόλοιπους τύπους μάθησης, έτσι ώστε αργότερα το παιδί να μην αισθάνεται μειονεκτικά στο παραδοσιακό σχολικό περιβάλλον, που οι αλλαγές στο τρόπο διδασκαλίας προς όφελος του κάθε μαθητή δεν είναι διαδεδομένες . Ακόμα και τότε όμως, οι γονείς θα ξέρουν ποιο τρόπο θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν στο σπίτι, ώστε το παιδί να εμπεδώσει την διδακτέα ύλη και να μην μείνει πίσω στις σχολικές του υποχρεώσεις.
Οι εναλλαγές των εκπαιδευτικών μεθόδων μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά που δυσκολεύονται στο σχολείο να μην απογοητευθούν και να μην αισθανθούν μειονεκτικά που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις σχολικές τους υποχρεώσεις.
Επικοινωνία γονέων- δασκάλου
Οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στις σχολικές τους υποχρεώσεις όταν οι γονείς τους επικοινωνούν συχνά με το δάσκαλο και όταν εμπλέκονται με το σχολείο και την εκπαιδευτική διαδικασία. Εκτός από τις συνηθισμένες προγραμματισμένες ακροάσεις, υπάρχουν διάφοροι εναλλακτικοί ή επιπρόσθετοι τρόποι επικοινωνίας γονέων και δασκάλου, που ενισχύουν την δημιουργία μιας στενότερης επαφής και την ύπαρξη ουσιαστικότερης επικοινωνίας, τα αποτελέσματα της οποίας συχνά αντανακλώνται στη πρόοδο και εξέλιξη των παιδιών.
Οι γονείς που συμμετέχουν σε διάφορες σχολικές δραστηριότητες θα έχουν αυξημένες δυνατότητες να επικοινωνήσουν, να συζητήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις με το δάσκαλο εκτός της τάξης. Παραδείγματος χάριν, η ενεργός συμμετοχή ενός γονέα στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μπορεί να έχει για τον ίδιο διττό χαρακτήρα. Αφενός θα έχει την ευκαιρία να επικοινωνεί τακτικά με το δάσκαλο του παιδιού του αλλά και με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου, αφετέρου θα έχει και ο ίδιος την ικανοποίηση ότι συμμετέχει και συναποφασίζει για κατευθύνσεις που επηρεάζουν την εκπαίδευση του παιδιού του.
Οι εκπαιδευτικοί συνήθως στην αρχή της χρονιάς διοργανώνουν μια πρώτη- αναγνωριστική συνάντηση με τους γονείς των παιδιών που έχουν στη τάξη τους. Η συνάντηση αυτή δίνει την δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να κατανοήσουν καλύτερα εσάς, το παιδί σας και το κατά πόσο προτίθεστε να στηρίξετε την εκπαίδευση του. Η παρουσία σας σε αυτές τις συναντήσεις καθιστά σαφές ότι ενδιαφέρεστε για την πρόοδο του παιδιού σας και ότι παίζετε ενεργό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτού του είδους η στάση εκτιμάται βαθύτατα από τους εκπαιδευτικούς και ανοίγει πιο καθαρούς διαύλους επικοινωνίας μεταξύ σας.
Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, ο εκπαιδευτικός συνήθως δίνει την δυνατότητα συνάντησης στους γονείς για μια ενώπιος- ενωπίω συζήτηση για την πρόοδο του παιδιού. Αυτές οι συναντήσεις είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να εγκαθιδρυθεί μια σχέση συνεργασίας μεταξύ εκπαιδευτικού και γονέα που θα διατηρηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Πρόγραμμα μελέτης μαθημάτων και σχολικές εργασίες για το σπίτι
Πολλά από τα ζητήματα τα οποία αφορούν την επιτυχία στο σχολείο περιστρέφονται γύρω από την ανάπτυξη ενός καλού προγράμματος μελέτης μαθημάτων και τις προσδοκίες των γονιών αναφορικά με τις εργασίες των παιδιών για το σπίτι. Οι γονείς μπορούν σίγουρα να διαδραματίσουν ένα κύριο ρόλο στο να παρέχουν την ενθάρρυνση , το περιβάλλον και τα υλικά που είναι απαραίτητα ώστε τα παιδιά να μελετούν τα μαθήματά τους με επιτυχία.
Ενέργειες που μπορούν οι ενήλικες να ακολουθήσουν περιλαμβάνουν:
·         καθιερώστε μία ρουτίνα για τα γεύματα, τις ώρες ύπνου, τη μελέτη των μαθημάτων και τις εργασίες
·         παρέχετε βιβλία, προμήθειες και ένα συγκεκριμένο χώρο για μελέτη
·         ενθαρρύνετε το παιδί να προετοιμάζει τον εαυτό του για το διάβασμα (συγκέντρωση προσοχής και χαλάρωση)
·         προσφερθείτε περιοδικά να βοηθήσετε το παιδί στη μελέτη των μαθημάτων (ορθογραφία ή flashcards)
Ένα καθιερωμένο πρόγραμμα μελέτης είναι πολύ σημαντικό, ειδικά για τα μικρότερης σχολικής ηλικίας παιδιά. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί ξέρει ότι αναμένεται να κάνει τις εργασίες του αμέσως μετά το δείπνο και πριν παρακολουθήσει τηλεόραση, θα μπορεί πιο εύκολα να προσαρμοστεί και να προετοιμαστεί από ότι αν κάνει τις εργασίες του ότι ώρα θέλει.
Άμεσα συνδεδεμένη πρακτική με την ιδέα ενός καθιερωμένου προγράμματος μελέτης είναι και ο πίνακας μελέτης. Αυτός ο τύπος οπτικού συστήματος τείνει να λειτουργεί πολύ καλά, ειδικά για παιδιά ηλικίας 9 – 12 ετών.
Όλα τα παιδιά χρειάζονται το δικό τους χώρο στο σπίτι για να μελετούν τα μαθήματά τους. Αυτός ο χώρος δε χρειάζεται να είναι μεγάλος ή φανταχτερός, αλλά πρέπει να είναι προσωπικός έτσι ώστε να τον αισθάνονται ως το δικός τους «χώρο μελέτης».
Θυμηθείτε, το στυλ μάθησης διαφέρει από παιδί σε παιδί, γι’ αυτό ο χώρος μελέτης θα πρέπει να καλύπτει τέτοιες διαφορές. Οι γονείς μαζί με το παιδί μπορούν να αναζητήσουν μέσα στο σπίτι αυτό το συγκεκριμένο μέρος το οποίο είναι κατάλληλο για μελέτη.
Εξετάσεις και Διαγωνίσματα
Τα διαγωνίσματα χρησιμοποιούνται για να μετρήσουν τις γνώσεις και ικανότητες ενός μαθητή. Συχνά τα αποτελέσματα ενός διαγωνίσματος δε δίνουν καθαρή εικόνα των γνώσεων του μαθητή εξαιτίας της αγωνίας που μπορεί αυτός να έχει κατά τη διάρκεια του τεστ. Τα παιδιά τα οποία έχουν πολύ άγχος στη σκέψη ότι θα γράψουν ένα διαγώνισμα συχνά πείθουν τους εαυτούς τους ότι θα αποτύχουν. Πανικοβάλλονται γιατί οι ερωτήσεις στο διαγώνισμα δε φαίνονται λογικά σχετικές με αυτά τα οποία έχουν μελετήσει.
Υπάρχουν πολλές κοινές αιτίες για το άγχος των διαγωνισμάτων . Μερικές φορές αυτό προκαλείται από ελλιπή προετοιμασία ή περιορισμένες ικανότητες. Μερικές φορές από αρνητική εμπειρία κατά τη διάρκεια μίας εξέτασης,από αρνητική στάση απέναντι στο σχολείο, χαμηλή αυτοπεποίθηση ή μπορεί και να είναι συνδυασμός όλων των παραπάνω.
Οι ικανότητες μελέτης οι οποίες αναφέρθηκαν νωρίτερα μπορούν να βοηθήσουν στην κατάσταση του άγχους των εξετάσεων. Ικανότητες όπως η καταγραφή καλών σημειώσεων, η αναγνώριση των σημαντικών πληροφοριών και η ανάπτυξη τρόπων για την συγκράτηση των σημαντικών πληροφοριών μπορεί να αποτελέσει μεγάλη βοήθεια.
Ας ασχοληθούμε με την πρώτη αιτία για το άγχος των εξετάσεων και την χαμηλή απόδοση σε αυτές – την έλλειψη προετοιμασίας . Τις περισσότερες φορές οι μαθητές γνωρίζουν το πότε θα γράψουν διαγώνισμα εκ των προτέρων. Κάποιοι δάσκαλοι, ειδικά σε τάξεις δημοτικού, πληροφορούν τους γονείς πότε οι εξετάσεις διεξάγονται. Το να ξέρετε πότε θα γίνουν τα διαγωνίσματα και ποια διδακτική ύλη θα πρέπει να καλυφθεί μπορεί να βοηθήσει εσάς και τα παιδιά σας να καθιερώσετε ένα πρόγραμμα μελέτης και προετοιμασίας για το διαγώνισμα.
Φτιάξτε πρόγραμμα στο παιδί σας ώστε να μελετάει το βράδυ, αρκετές μέρες πριν το διαγώνισμα. Να προσδιορίσετε πόσο προσδοκάτε από το παιδί σας να συγκεντρώνεται κάθε φορά. Έρευνες δείχνουν ότι στην πρώτη και δευτέρα δημοτικού τα παιδιά δε μπορούν να μελετήσουν παραπάνω από 15 λεπτά χωρίς διάλειμμα. Οι μαθητές της τρίτης και τετάρτης δημοτικού μπορούν να μελετήσουν λίγο περισσότερο, γύρω στα 20 λεπτά, ενώ τα παιδιά της πέμπτης και έκτης δημοτικού μπορούν να διαβάσουν παραγωγικά για σχεδόν μισή ώρα. Γνωρίστε το παιδί σας, μην περιμένετε πάρα πολλά, και προγραμματίστε διαλείμματα.
Κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης μελέτης του παιδιού, ρωτήστε το για το τι πιστεύει ότι μπορεί να περιλαμβάνει το διαγώνισμα. Προχωρήστε σε ερωτήσεις στο τέλος κάθε τμήματος ή κεφαλαίου. Εστιάστε σε λέξεις οι οποίες απεικονίζονται με έντονα γράμματα, ανατρέξτε σε σημειώσεις. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε διαγράμματα, πίνακες και χάρτες.
Μαζί με το παιδί αναπτύξτε ένα δείγμα άσκησης. Στη συνέχεια ο καθένας μπορεί να κάνει την άσκηση σε συνεργασία με τον άλλον. Αυτή μπορεί να είναι μία σημαντική στρατηγική ειδικά για τα νέα παιδιά, διότι κάνει το διάβασμα πιο διασκεδαστικό . Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της μελέτης της ορθογραφίας, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο το παιδί να σας διαβάζει τις λέξεις ενώ εσείς θα λέτε την ορθογραφία των λέξεων.
Όλες αυτές οι στρατηγικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προετοιμάσουν το παιδί και να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση του, αλλά το θέμα είναι πώς μπορεί να ξεπεραστεί ο φόβος και το άγχος του παιδιού κατά την διάρκεια της εξέτασης; Αξιοποιήστε το χρονικό διάστημα πριν την εξέταση του παιδιού ως μία ευκαιρία ώστε να εξασκηθεί σε κάποιες τεχνικές χαλάρωσης οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στην αποβολή της αγωνίας που έχει για το τεστ.
Συμβουλέψετε το παιδί να πάρει μερικές βαθιές αναπνοές. Προτείνετε να κλείσει τα μάτια του και να φανταστεί τον εαυτό του να τα πηγαίνει καλά στην εξέταση. Στη συνέχεια να κοιτάξει την εξέταση για να καταλάβει τι γνωστικό αντικείμενο καλύπτεται. Αν το άγχος εμφανιστεί και κατά τη διάρκεια της εξέτασης, προτρέψετε το παιδί να επαναλάβει τη διαδικασία.
Η επίλυση ασκήσεων και η εξάσκηση των τεχνικών χαλάρωσης μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να προετοιμαστούν σωστά, να ξεπεράσουν το άγχος των εξετάσεων και να δώσουν μία καθαρότερη εικόνα των πραγματικών γνώσεων και ικανοτήτων τους.
Άγχος για το Σχολείο
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από το σχολείο? Θυμάστε το σχολείο ως διασκεδαστικό, βαρετό, συναρπαστικό ή ως ένα τρόπο για να είστε μαζί με τους φίλους σας; Μερικά παιδιά βιώνουν σε μεγάλο βαθμό άγχος που συνδέεται με το σχολείο.
Πολλαπλές έρευνες έχουν εκπονηθεί προσπαθώντας να δώσουν απάντηση στο ερώτημα ποιοι μπορεί να είναι οι παράγοντες που πυροδοτούν το άγχος των παιδιών για το σχολείο. Τα αποτελέσματα των ερευνών εξώθησαν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι το σχολικό άγχος σχετίζεται με κάποιους από τους παρακάτω παράγοντες:
·         σωματική ή ψυχολογική βία στο σχολείο
·         αδυναμία ολοκλήρωσης εργασιών ή καθυστερημένη παράδοσή τους.
·         άγνοια της απάντησης σε ερωτήσεις των δασκάλων την ώρα του μαθήματος.
·         χαμηλές επιδόσεις στα αθλήματα.
·         απώλεια βιβλίων και σημειώσεων.
·         αίσθηση ντροπής που πηγάζει από την κοινωνική/ οικονομική θέση της οικογένειας.
Το άγχος των παιδιών για το σχολείο σχετίζεται ερευνητικά με συγκεκριμένη συμπτωματολογία. Εάν το παιδί σας εμφανίζει κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα είναι πολύ πιθανό η εκπαιδευτική διαδικασία να του προκαλεί υπέρμετρο άγχος:
·         ευερεθιστότητα
·         κατάθλιψη
·         παρορμητική συμπεριφορά
·         φόβος, ανησυχία, στενοχώρια
·         προβλήματα ύπνου
·         νευρικότητα
Το εύλογο ερώτημα που εγείρεται είναι με ποιον τρόπο μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν το άγχος το οποίο σχετίζεται με το σχολείο. Τα αποτελέσματα των ερευνών υπογραμμίζουν ότι οι ακόλουθες πρακτικές βοήθησαν τα παιδιά να υπερκεράσουν το σχολικό άγχος και να χαρούν και πάλι την εκπαιδευτική διαδικασία.
·         Οι γονείς οφείλουν να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες για το παιδί τους.
·         Μπορούν να μάθουν στα παιδιά τους κάποιες απλές τεχνικές χαλάρωσης.
·         Οι γονείς πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά τους να ταυτοποιήσουν το στυλ μελέτης και τον τρόπο μάθησης πληροφοριών που τους ταιριάζει.
·         Πρέπει να τους παρέχουν θρεπτικά γεύματα.
·         Να φροντίζουν ώστε τα παιδιά να κοιμούνται αρκετά.
·         Οι γονείς πρέπει να βάλουν μία τάξη στο σπίτι έτσι ώστε το παιδί να ξέρει ανά πάσα στιγμή που είναι τα πράγματά του.
·         Δεν πρέπει να υπερφορτώνουν το παιδί με πάρα πολλές δραστηριότητες .
·         Οι γονείς οφείλουν να κάνουν σωστή διαχείριση χρόνου .
·         Οι γονείς πρέπει να περνούν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους διασκεδάζοντας.
·         Πρέπει να τα προετοιμάσουν κατάλληλα και έγκαιρα τα για τις εξετάσεις.
·         Τελευταίο και αυτονόητο: Να είναι πάντα διαθέσιμοι για το παιδί, έτσι ώστε αυτό να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια και να αφουγκράζονται τις ανάγκες του.
Επίλογος
Το παρόν άρθρο αποτελεί μια προσπάθεια να υπογραμμιστεί η σημασία της γονικής εμπλοκής στην εκπαιδευτική διαδικασία των παιδιών, όπως αυτή υποστηρίζεται σε πολλές έρευνες και στη διεθνή βιβλιογραφία. Οι γονείς οφείλουν να επωμιστούν το βάρος που τους αναλογεί στην εκπαιδευτική διαδικασία, να κατανοήσουν και να υποστηρίξουν το ρόλο τους ως εκπαιδευτικοί και να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να παρέχουν την αμέριστη συμπαράσταση τους στη δύσκολη διαδρομή των παιδιών τους στο εκπαιδευτικό ταξίδι . Είναι σίγουρο πως αν οι γονείς ανταποκριθούν στο ρόλο τους ως παιδαγωγοί με συνέπεια και χρονική συνέχεια, τα αποτελέσματα της προόδου των παιδιών τους θα τους ανταμείψουν για την σκληρή τους προσπάθεια.

Νίκος Μπουτσιάδης

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ 2013...

 

  Σήμερα και στο μεγάλο διάλειμμα, εκπαιδευτικοί και μαθητές, μοιράσαμε βασιλοπιτάκια στους μαθητές του Σχολείου μας και κόψαμε την καθιερωμένη βασιλόπιτα οι εκπαιδευτικοί, για το καλό του νέου έτους 2013, τηρώντας το έθιμο.
  Ήταν μια καλή ευκαιρία να ανταλλάξουμε ευχές, να σκεφτούμε το χρόνο που πέρασε, να αναφερθούμε σε σχέδια και προσδοκίες για το χρόνο, που πριν λίγες μέρες ξεκίνησε.
  Ευχαριστούμε το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας, που πρόσφερε τόσο τα βασιλοπιτάκια για τα παιδιά όσο και τη βασιλόπιτα για τους εκπαιδευτικούς.
  Και του χρόνου να είμαστε καλά με υγεία, πρόοδο και κάθε επιτυχία τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο Σχολείου και κοινωνίας μας.

Νίκος Μπουτσιάδης



Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β΄Ο ΜΑΚΕΔΩΝ...

Ανακαλύπτοντας τον Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας

"Ένιωσα πως τα μάτια μου είχαν βουρκώσει από ένα άτοπον πάθος"


Συνεχίζοντας τον κύκλο των αναρτήσεων για τις αναπλάσεις προσώπων της ελληνικής αρχαιότητας βρίσκομαι σήμερα στον αντίποδα της Μύρτιδας που ήταν ένα ανώνυμο παιδί, αναφερόμενη σε μια ηγεμονική ιστορική προσωπικότητα, τον Φίλιππο τον Β’, βασιλιά της Μακεδονίας.
Όπως σημείωσα στην προηγούμενη ανάρτηση, πέρα από τα εντυπωσιακά και σπάνια αντικείμενα, το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται τελικά πάντα στον άνθρωπο. Αυτό ακριβώς αποδεικνύεται περίτρανα στην περίπτωση της ασύλητης βασιλικής ταφής που βρέθηκε μέσα στον Τάφο ΙΙ στον τύμβο της Βεργίνας. Τα κτερίσματα της ταφής ήταν εξαιρετικά σπάνια, πολύτιμα, υψηλής τεχνικής και αισθητικής αξίας. Αλλά το μέγα εύρημα της ανασκαφής αυτού του τάφου ήταν ο ίδιος ο νεκρός του.

Πρόκειται για την μοναδική περίπτωση στην ιστορία της ελληνικής αρχαιολογίας που έρχονται στο φως και μπορούν να αναγνωριστούν τα σκελετικά κατάλοιπα μιάς επώνυμης ιστορικής προσωπικότητας. Έχουν βεβαίως ανασκαφεί ανά την Ελλάδα και από διάφορες χρονικές περιόδους, ταφές που χαρακτηρίζονται βασιλικές λόγω των ευρημάτων τους, ωστόσο στην περίπτωση της Βεργίνας υπήρξε η δυνατότητα να ταυτιστεί το πρόσωπο που ήταν θαμμένο εκεί με τον Φίλιππο Β’, βασιλιά της Μακεδονίας.



Το 1984 η επιστημονική ομάδα των J. Musgrave, J. Prag και R. Νeave μελετώντας το κρανίο του νεκρού του Τάφου ΙΙ προχώρησε σε ανάπλαση του προσώπου του και κατέληξε να υποστηρίξει την αρχική ταύτιση με τον Φίλιππο που είχε κάνει ο ανασκαφέας Μανώλης Ανδρόνικος. Ο νεκρός έφερε ένα βαθύ τραύμα στην περιοχή του δεξιού ματιού, όπως αναφέρουν οι ιστορικές πηγές ότι είχε υποστεί ο Φίλιππος κατά την πολιορκία της Μεθώνης το 355-54 π.Χ. Ο Φίλιππος δολοφονήθηκε το 336 π.Χ. σε ηλικία 46 ετών.

Ας σημειώσω στο σημείο αυτό ότι την ταύτιση του Ανδρόνικου και των Άγγλων ειδικών αμφισβητεί μια ομάδα μελετητών, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο νεκρός του Τάφου ΙΙ ήταν ο Φίλιππος Γ΄ ο Αρριδαίος, ετεροθαλής αδελφός του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι αρχαιολόγοι καθηγητές Ε. Borza και Ο. Παλαγγιά χρονολογούν την ταφή σε μια γενιά μετά το Φίλιππο επικαλούμενοι παρατηρήσεις στην κατασκευή του τάφου, την κεραμεική, τον ζωγραφικό διάκοσμο, τα κινητά ευρήματα. Ο παλαιοανθρωπολόγος καθ. Α. Μπαρτσιώκας το 2000 αμφισβήτησε την εργασία των Άγγλων ειδικών όσον αφορά την ύπαρξη οφθαλμικού τραύματος, αλλά οι Άγγλοι επανήλθαν πρόσφατα με νέο άρθρο στο οποίο αποκλείουν ο νεκρός να είναι ο Φίλιππος Αρριδαίος.
Εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο νεκρός του τάφου είναι ο Φίλιππος Αρριδαίος θεωρούν ότι κάποια από τα ταφικά κτερίσματα μπορεί να ήταν αντικείμενα που ανήκαν στον Μεγάλο Αλέξανδρο.

Δεν θα υπεισέλθω σε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα επιχειρήματα της μίας ή της άλλης άποψης, ωστόσο όσοι ενδιαφέρονται να ενημερωθούν περισσότερο μπορούν να συμβουλευτούν το αναλυτικό επιστημονικό άρθρο του ιστορικού Μιλτιάδη Χατζόπουλου, αντιπροέδρου του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, “The Burial of the Dead (at Vergina) or The Unending Controversy on the Identity of the Occupants of Tomb II”, το οποίο είναι ελεύθερα προσβάσιμο στο διαδίκτυο. Ο κος Χατζόπουλος κλίνει τελικά υπέρ της ταύτισης του ανασκαφέα Μανώλη Ανδρόνικου ότι ο νεκρός του Τάφου ΙΙ ήταν ο Φίλιππος και πιστεύω ότι αξίζει να υπογραμμιστεί ότι και ο ίδιος ο Ανδρόνικος εξέτασε και απέρριψε την πιθανότητα ο νεκρός να είναι ο Φίλιππος Αρριδαίος.

 

Πώς αντιδρά κανείς μπροστά σε ένα τέτοιο εύρημα; Τί σκέψεις του έρχονται στο νου, τί συναισθήματα; Δέος, η ανάληψη των ευθυνών, αγωνία, άγχος, ενθουσιασμός, συγκίνηση, όλα αυτά μαζί;


Ο μεγάλος αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος δημοσίευσε το 1983, μόλις έξι χρόνια μετά την ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β’, ένα αληθινά συγκλονιστικό βιβλίο, Το Χρονικό της Βεργίνας (εκδόση του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης), στο οποίο αφηγείται με τρόπο συναρπαστικό όλα τα γεγονότα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη σπουδαία στιγμή της ανακάλυψης. Πρόκειται για ένα ανάγνωσμα που συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Αν περνούσε από το χέρι μου θα πρότεινα να διδάσκεται σε όλες τις σχολές αρχαιολογίας γιατί διδάσκει με τον καλύτερο τρόπο αρχαιολογικό ήθος.

Από το βιβλίο αυτό διάλεξα να μεταγράψω τα χωρία που αφορούν εκείνη την μαγική στιγμή που ο Ανδρόνικος έπιασε στα χέρια του τη χρυσή λάρνακα με τα οστά του Φιλίππου. Ήταν Νοέμβριος του 1977.



«Μέσα στη σαρκοφάγο υπήρχε μια ολόχρυση λάρνακα˙ επάνω στο κάλυμμά της ένα επιβλητικό ανάγλυφο αστέρι με δεκάξι ακτίνες, και στο κέντρο του ένας ρόδακας˙ μπορούσαμε ακόμα να διακρίνουμε πώς και σ’όλες τις επιφάνειές της ήταν διακοσμημένη με ρόδακες και φυτικά στοιχεία, ενώ τα πόδια της τελείωναν σε δάχτυλα λιονταριού.» […]

«Με πολλή προσοχή και περισσότερη συγκίνηση ανασήκωσα το κάλυμμα με το αστέρι πιάνοντάς το από τις δύο γωνίες της μπροστινής πλευράς. Όλοι μας περιμέναμε να δούμε μέσα σ’αυτήν τα καμένα οστά του νεκρού˙ όμως αυτό που αντικρίσαμε στο άνοιγμά της μας έκοψε για μιαν ακόμη φορά την ανάσα, θάμπωσε τα μάτια μας και μας πλημμύρισε δέος: πραγματικά μέσα στη λάρνακα υπήρχαν τα καμένα οστά˙ ήταν όμως τοποθετημένα με μεγάλη προσοχή και τάξη το ένα επάνω στο άλλο, ως την κορφή σχεδόν του χρυσού κιβωτίου επάνω επάνω βρίσκονταν τα οστά του κρανίου, και σε πολλά απ’αυτά υπήρχε ένα βαθυκύανο χρώμα˙ όλα τα οστά ήταν πεντακάθαρα και δεν υπήρχε αμφιβολία πώς προτού τοποθετηθούν εκεί είχαν πλυθεί με μεγάλη φροντίδα, όχι βέβαια με νερό, αλλά πιθανότατα με κρασί. Αλλά το πιο απροσδόκητο θέαμα το έδινε ένα μεγάλο ολόχρυσο στεφάνι από φύλλα και καρπούς βελανιδιάς που ήταν διπλωμένο και τοποθετημένο επάνω στα οστά. Ποτέ δεν είχαμε φανταστεί μια τέτοιαν ασύλληπτη εικόνα˙ με θρησκευτικό σεβασμό και ευλάβεια στεκόμασταν μπροστά στο ιερό αυτό λείψανο, όπως ένας χριστιανός θα στεκόταν στα λείψανα ενός αγίου.» […]



Ενδιαφέρον μεγάλο έχει η αντίδραση του Ανδρόνικου την πρώτη στιγμή που μένει μόνος του.

«Πήγα να πάρω το αυτοκίνητό μου που βρισκόταν λίγο πιο πέρα˙ όταν κάθισα στη θέση του οδηγού, ένιωσα στη ραχοκοκαλιά μου ανατρίχιασμα, σαν ηλεκτρική εκκένωση. Μπορώ να φέρω στη συνείδησή μου ολοκάθαρα την αντίδραση που δοκίμασα καθώς έλεγα μέσα μου: «Αν η υποψία που έχεις, πώς ο τάφος ανήκει στο Φίλιππο, είναι αληθινή – και η χρυσή λάρνακα ερχόταν να ενισχύσει την ορθότητα αυτής της υποψίας- κράτησες στα χέρια σου τη λάρνακα με τα οστά του. Είναι απίστευτη και φοβερή μια τέτοια σκέψη, που μοιάζει εντελώς εξωπραγματική». Νομίζω πώς δεν έχω δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου τέτοια αναστάτωση, ούτε και θα δοκιμάσω ποτέ άλλοτε. Ένιωσα πως τα μάτια μου είχαν βουρκώσει από ένα άτοπον πάθος, που θα έλεγε και ο παλιός μου φίλος, ο Πλάτων. Για μια στιγμή ένιωσα πραγματικά ευτυχισμένος από το συναρπαστικό όνειρο που ζούσα μέρα μεσημέρι.»