ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ...

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ...





527 έτη οι Τούρκοι κατείχαν τη Δυτική Μακεδονία. Οι πρόγονοί μας έπραξαν το προς την πατρίδα ιερό τους χρέος. Μας παρέδωσαν μετά από πολλές και μεγάλες θυσίες, μετά από ποταμούς αιμάτων, πατρίδα ελεύθερη. Τιμή και δόξα σε όλους τους επώνυμους αλλά κυρίως τους ανώνυμους, αγωνιστές του 1912.
Εφέτος, στις 11 Νοεμβρίου 2015, συμπληρώνονται 103 χρόνια απ’ την απελευθέρωση της Καστοριάς και του Άργους Ορεστικού απ’ τους Τούρκους. Αξίζει να θυμηθούμε τους πρωταγωνιστές και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου του Νοεμβρίου του 1912, που σηματοδότησαν μια νέα αρχή για την περιοχή μας.
Ο Ελληνικός Στρατός, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στις 26 Οκτωβρίου 1912, απελευθέρωσε τη Φλώρινα στις 7 Νοεμβρίου. Τμήμα του συντάγματος ιππικού διατάχθηκε να προχωρήσει προς κατάληψη της Καστοριάς. Το τμήμα είχε είκοσι επτά μόνο ιππείς και τελούσε υπό τις διαταγές των υπιλάρχων Ιωάννη Άρτη, ελευθερωτή της Φλώρινας, και Παναγιώτη Νικολαΐδη και του καστοριανού μακεδονομάχου ανθυπίλαρχου Φιλολάου Πηχεώνα. Τις πρωινές ώρες της 10 Νοεμβρίου 1912 το τμήμα αυτό έπιασε τον Απόσκεπο κι ο Άρτης έστειλε με ένα χωρικό στο μητροπολίτη Καστοριάς Ιωακείμ Λεπτίδη το ακόλουθο μήνυμα :
«Την πόλη έχουν κυκλώσει από παντού δυνάμεις 25.000 ανδρών, έτσι κάθε αντίσταση ή απόπειρα διαφυγής στρατού από την πόλη είναι αδύνατη. Επιθυμώ να μη καταστρέψω την πόλη. Σπεύσατε σε συνεννόηση με τον αρχηγό των δυνάμεων της πόλης, να παραδοθεί άνευ όρων εντός μιας ώρας από της λήψεως του παρόντος, αλλιώς ευρίσκομαι στην ανάγκην βομβαρδισμού της πόλεως πριν το βράδυ»
Ιωάννης Άρτης, υπίλαρχος
Πριν έρθει η απάντηση, ο από ανυπομονησία κι αγωνία διακατεχόμενος Άρτης διέταξε τον υπίλαρχο Νικολαΐδη να εισέλθει με δυο ιππείς στην Καστοριά και να πληροφορηθεί τα εκεί τεκταινόμενα. Ο Νικολαΐδης μπήκε στην πόλη και μετά την συνάντηση που είχε με το μητροπολίτη και το δήμαρχο Κωνσταντίνο Γούση επέστρεψε στον Απόσκεπο φέρνοντας την πληροφορία ότι ο αρχηγός του τουρκικού στρατού Μεχμέτ πασάς είχε εγκαταλείψει με τις δυνάμεις του την Καστοριά, πριν ο μητροπολίτης κι ο δήμαρχος προλάβουν να του επιδώσουν το μήνυμα.
Το πρωί της επομένης, 11 Νοεμβρίου 1912, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν πρόκειται να εκδηλωθεί καμιά τουρκική αντίσταση, ο Άρτης έστειλε το Φιλόλαο Πηχεώνα στην Καστοριά να τοιχοκολλήσει σε κεντρικό εμφανές μέρος την διαταγή καταλήψεως της πόλης.
Το πρωί της 11ης Νοεμβρίου 1912, ημέρα Κυριακή, του Αγίου Μηνά, η Καστοριά είναι ελεύθερη. Την ίδια μέρα απελευθερώθηκε και η Χρούπιστα (το μετέπειτα Άργος Ορεστικό)."
         Ο Χρήστος Τυπάδης γράφει:
    "Τη αυτή, λοιπόν εσπέραν ανεχώρησεν και ο ενταύθα στρατός, μετά των δικαστικών υπαλλήλων και ότε την πρωίαν της Κυριακής εξήλθομεν, μετ΄απορίας μας δεν εβλέπομεν ουδένα στρατιώτην, καθότι δεν είχομεν γνώσιν εν Καστορία λαβόντων χώραν. Τη αυτή, λοιπόν, ημέρα, 11ην δηλ. του μηνός, ημέραν Κυριακήν και ώρα 7ην ήλθεν και ενταύθα κάποιος ανθυπίλαρχος Ζαχαρακόπουλος, συνοδευόμενος υπό πέντε ιππέων. Τη επομένη δε ενώ ανεμένομεν ελληνικόν στρατόν εκ Καστορίας, ήλθον αντάρται Κρητικοί περί τους 200."
Έτσι περιγράφονται τα γεγονότα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας και της ιδιαίτερης πατρίδας μας από τον τουρκικό ζυγό.
         

Χάλκινα στο Άργος Ορεστικό 1970 - Νίκος Αδαμόπουλος (Τσιαφλάνης)

Ταξίδι στο παλιό Άργος Ορεστικό / Journey to old Argos Orestiko

Αφιέρωμα στο Άργος Ορεστικό